11 Jun Wat is een vuurvergulding?
Een zeer oude methode om zilver van een laagje goud te voorzien is de zogenoemde vuurvergulding, al bij de oude Grieken bekend. Puur goud werd opgelost in kwik en het mengsel (amalgaam) werd door de zilversmid op het zilveren voorwerp gepenseeld. Vervolgens werd het voorwerp op een ijzeren plaat boven een vuur geplaatst, waarbij het zeer giftige kwik kon verdampen en een goudlaagje op het zilver achterbleef.
Een vuurvergulding/kwikvergulding geeft een onnavolgbare mooie kleur en glans, en is heden ten dage het summum voor connaisseurs. Echter voor de gezondheid van de zilversmid was dit procedé zeer belastend. In de 19de eeuw, toen men gebruik kon maken van elektriciteit, ging men over op het galvanisch vergulden van zilveren voorwerpen, een methode waarbij de zilversmid niet langer bloot hoefde te staan aan de soms dodelijke kwikdampen en preciezer de te verwerken hoeveelheid goud kon bepalen. Dit proces werd ontdekt in 1805 door de Italiaan Luigi Vincenzo Pignatelli. Pas in 1840 werd het langzaam ingevoerd door een publicatie van Arthur Smee. De Engelse firma Elkington & Co was één van de eerste bedrijven die het galvanisch vergulden commercieel ging toepassen. Uiteindelijk kwam er een verbod op vuurvergulden in het midden van de 19de eeuw.
Afbeelding:
Verguld zilveren gelegenheidsbokaal, Hendrik Boshart, Middelburg, 1780
Deze bokaal werd door de Staten van Zeeland geschonken aan L.P. van de Spiegel ter gelegenheid van het inpolderen van de Hoofdplaat bij Breskens in Zeeland.